Poster: ‘Dit is een goede film’. Kijker: ‘Oh, dan ga ik ‘m zien.’
Verpakking: ‘Dit is het lekkerste koekje’. Consument: ‘Hop, in m’n winkelmandje.’
Was het maar zo simpel. Maar zo simpel is het niet. Gelukkig maar. Mensen verleiden vraagt om verleidende communicatie. En dat is een samenspel tussen zender en ontvanger, geen eenrichtingsverkeer. Communicatie is op z’n sterkst als je de doelgroep zélf conclusies laat trekken. Vaak wordt er echter voor de lezer of kijker beslist. ‘Onze dienstverlening is bijzonder’, ‘Eten bij ons is een ervaring’, ‘Op onze beurs raak je geïnspireerd’, ‘Hier wil jij werken’, etc. Sterke boodschappen, maar vooral als conclusie. Van de ontvanger, niet van de zender, welteverstaan. Niet om in de mond te leggen, dus.
De conclusie alvast voor de mensen trekken is gemakkelijk, omdat je niets hoeft uit te leggen. Maar wérkt het ook? Als je vertelt wat je dienstverlening anders maakt dan bij anderen, hoe je je gasten in de watten legt, wat je als bezoeker van je beurs allemaal gaat meemaken, waarom je zo’n speciale werkgever bent, kan de doelgroep voor zichzelf beslissen: dit is bijzonder, dit inspireert me, hier wil ik eten, daar wil ik werken. Niet de gemakkelijkste weg, maar wel de juiste weg naar het hart van de klant. Je zult zien dat het a) een eigen, onderscheidend verhaal oplevert en b) de juiste persoon eerder voor jou kiest. Show, don’t tell!
